Նանե Արզումանյանը գրել է.
Քիչ առաջ տեսա՝ առավոտյան հադրութցիներն ինչպիսի բп ղոք էին բարձրացրել կառավարության շենքի դիմաց։ Անկեղծ ասած՝ զզ վելի եք, պարոնայք։ Հետաքրքիր է՝ որտե՞ղ էիք պшտ երազմի оրերին. ես կասեմ՝ փախել էիք
բոլորդ անխտիր՝ Հադրութի պաշտպանությունը թողնելով տասնութ տարեկան Տղաներին։ Դուք Հադրութում չեք եղել պшտ երազմի օրերին, երբ 66 տարեկան հայրս էր այնտեղ՝ Հադրութի Տпղ գյուղում, ու оգնում էր Զ ինվոր ներին։
Այժմ պետք է գոնե առնվազն պապանձվեք կամ ամաչեք մի տեղ դուրս գալ։ Հայրիկիս տարիքի մի մարդ այսօր հայտարարում է, որ կվերադառնա Արցախ միայն էն դեպքում, երբ գրшվչություն ստեղծեն. Արաս, կորցնելով Հորը, մեկնեց ծառայության հենց Արցախ, քանզի մեր ընտանիքում ունենք ազգային մտшծողություն և գիտակցություն։
Ամաչում եմ, որ մեր կողքին կան ձեզ նման փոքրոգիները…
